Η μελέτη των παιδιών στο σπίτι.

Συμβουλές για την καθημερινή μελέτη των παιδιών στο σπίτι.

  Η καθημερινή μελέτη των παιδιών στο σπίτι πολύ συχνά μετατρέπεται σε δύσκολη στιγμή, αφού μερικά παιδιά αρνούνται πεισματικά να ξεκινήσουν το διάβασμα και γενικά επικρατεί χαμός την ώρα του διαβάσματος. Δείτε μερικές απλές συμβουλές που συνήθως έχουν θετικά αποτελέσματα:

Δώστε χρόνο.

  Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, η προσαρμογή των παιδιών στα νέα δεδομένα απαιτεί κάποιο χρονικό διάστημα. Μετά το καλοκαίρι, αλλά και από τη μία εκπαιδευτική βαθμίδα στην άλλη, τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με αλλαγές, οι οποίες συνυπάρχουν, μάλιστα, μαζί με άλλες αλλαγές που συνεπάγονται συνθήκες, όπως η οικονομική κρίση, η ανεργία, η μετανάστευση, ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια. Οι γονείς καλούνται να αντιληφθούν αυτές τις δυσκολίες που βιώνουν οι μαθητές και οι μαθήτριες, να κάνουν υπομονή και να δώσουν χρόνο στα παιδιά τους ώστε να προσαρμοστούν.

Ψυχραιμία σε συμπτώματα των παιδιών, όπως οι δυσκολίες στον ύπνο, τα παράπονα για σωματικές ενοχλήσεις, η συχνοουρία, η άρνηση για το σχολείο. Πρόκειται για σημάδια άγχους και φοβιών που αποδίδονται στην αλλαγή περιβάλλοντος και υποχωρούν ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα. Αν δεν υποχωρήσουν, συνιστάται η επικοινωνία με τον δάσκαλο και η τυχόν παρέμβαση από κάποιον επαγγελματία.

Δείξτε ενδιαφέρον.

 Και οι δύο γονείς καλούνται να δείχνουν ενδιαφέρον για όσα διαδραματίζονται καθημερινά μέσα στο σχολείο, ώστε τα παιδιά να αντιλαμβάνονται ότι κάνουν κάτι σημαντικό. Το ενδιαφέρον αυτό όμως, δεν θα πρέπει να είναι υπερβολικό, καθώς οι μικρές ηλικίες το ερμηνεύουν ως πίεση. «Καλό είναι να βρισκόμαστε δίπλα στα παιδιά μας, να είμαστε διαθέσιμοι, να έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά, ώστε να μας μιλήσουν για όσα κάνουν στο σχολείο. Μπορεί, κάποια στιγμή, να μην θέλουν να μιλήσουν, αλλά είναι πιθανόν, το βράδυ που θα χαλαρώσουν, να θυμηθούν διάφορα και να μας τα εμπιστευτούν»

Σιγά σιγά και χωρίς πίεση.

  Η σχολική εργασία στο σπίτι δεν θα πρέπει να έχει το στυλ της τιμωρίας και να περιλαμβάνει απειλές για τη στέρηση του παιχνιδιού ή ακόμη και ανταμοιβές μετά την ολοκλήρωση της μελέτης. Κάθε παιδί θα πρέπει να αντιληφθεί, με τη βοήθεια των γονέων, ότι η σχολική εργασία είναι κομμάτι της καθημερινότητας και του προγράμματός του. Ούτε η τιμωρία ούτε τα δώρα βοηθούν, γιατί, με αυτό τον τρόπο, εκπαιδεύουμε τα παιδιά να μαθαίνουν για να λάβουν κάποια ανταμοιβή. Από την άλλη πλευρά, οι γονείς οφείλουν να αφουγκραστούν τα όρια κάθε παιδιού και αν το τελευταίο διακόπτει στη μέση μια δουλειά που πρέπει να κάνει, να μην επιμένουν πολύ. Εναλλακτικά, με ηρεμία, μπορούν να του υπενθυμίζουν ότι η μελέτη είναι δικό του καθήκον και ότι αν επιλέξει να μην την ολοκληρώσει, αυτό θα γίνει αντιληπτό στη σχολική τάξη.

Οργανωθείτε.

  Να έχετε κοντά τα απαραίτητα υλικά για τη μελέτη των παιδιών. Για να αποφύγετε το ψάξιμο σε συρτάρια, διαμορφώστε ένα χώρο, κοντά στο χώρο μελέτης του παιδιού, όπου θα φυλάσσονται τα απαραίτητα εφόδια και υλικά για τη μελέτη στο σπίτι. Η μελέτη θα γίνει περισσότερο οργανωμένη όταν γίνει έξυπνη χρήση των αντικειμένων που χρησιμοποιούμε για αυτή. Για παράδειγμα, μπορείτε να πάρετε φακέλους, τετράδια και αυτοκόλλητα χαρτάκια με συγκεκριμένο χρώμα ανάλογα με το μάθημα. Το πράσινο θα είναι το χρώμα της Φυσικής (λόγω του χρώματος της φύσης), το κόκκινο των Αγγλικών (από τη σημαία της Αγγλίας), κτλ., ανάλογα με το τι είδους προεκτάσεις έχει το κάθε χρώμα για τον καθένα μας.

  Με αυτό το τρόπο, δύσκολα θα ξεχάσουν τα παιδιά κάποιο τετράδιο στο σπίτι όταν γεμίζουν τη σχολική τσάντα. Ιδίως με τα χαρτάκια -σε μορφή βέλους ή άλλα- που θα θυμίζουν τις εργασίες που πρέπει να γίνουν για ένα μάθημα, ακόμα και ο λιγότερο οργανωμένος μαθητής θα καταλάβει ότι τον ‘περιμένουν’ εργασίες στη Φυσική όταν δει διάσπαρτα πράσινα χαρτάκια μέσα στη τσάντα του!

  Επίσης, μπορούν να κολλούν αυτοκόλλητα χαρτάκια στις σελίδες που είναι σημαντικές ή που πρέπει να επαναλάβουν. Στα χαρτάκια αυτά μπορούν και να σημειώνουν ένα σύντομο τίτλο που αρμόζει στη σελίδα που διαβάζουν έτσι ώστε να κατηγοριοποιούν στο μυαλό τους όσα μελετούν. Συνηθώς, χρήσιμοι είναι και οι πολύχρωμοι μαρκαδόροι, οι οποίοι επιτρέπουν τη ‘ζωηρή’ υπογράμμιση των σημαντικών σημείων και επομένως διευκολύνουν τις γρήγορες επαναλήψεις.

Τακτοποιήστε το χώρο.

  Απομακρύνετε ό,τι δεν σχετίζεται με την παρούσα εργασία. Όταν το παιδί επιστρέφει σπίτι πανικόβλητο λόγω των εργασιών που έχει στα διάφορα μαθήματα, ηρεμήστε το βοηθώντας το να επικεντρωθεί σε ένα αντικείμενο/μάθημα κάθε φορά. Χρήσιμο είναι επίσης να κλείσετε ή να ρυθμίσετε σε αθόρυβη λειτουργία την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τον υπολογιστή και το κινητό σας. Θυμηθείτε πως πάνω απ’ όλα εσείς αποτελείται το πρότυπο του παιδιού σας και πως και η δική σας στάση επηρεάζει υποσυνείδητα τη συμπεριφορά του.

Ακολουθήστε ένα πρόγραμμα.

  Φτιάξτε ένα πρόγραμμα μελέτης και ακολουθήστε το. Οριοθετήστε δηλαδή το χρόνο που θα αφιερώσει στο διάβασμα και στις εργασίες. Μαζί με το παιδί συμφωνήστε για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο που θα γίνεται η μελέτη, που θα συμπεριλαμβάνει και κάποιο χρόνο από το Σαββατοκύριακο. Σημασία βέβαια έχει ο τρόπος που μελετά το κάθε παιδί και η προσπάθεια που καταβάλλει ώστε να μην χρονοτριβεί.

Απομακρυνθείτε έπειτα από μία καλή αρχή.

  Βοηθήστε το παιδί σας να ξεκινήσει τη μελέτη και μετά απομακρυνθείτε. Αν το παιδί σας είναι αβέβαιο για κάποια εργασία, βάλτε το στο σωστό δρόμο: καθίστε μαζί του και ανατρέξτε στις οδηγίες. Ελέγξτε αν έχει κατανοήσει, βάζοντάς το να σας εξηγήσει πώς θα προχωρήσει, πώς θα δουλέψει.

Έχετε τα πράγματα σε σειρά.

  Βάλτε τις εργασίες σε σειρά. Όταν το παιδί έχει πολλές εργασίες για το σπίτι, κάποιες μπορεί να τις κάνει πολύ εύκολα, ενώ κάποιες άλλες χρειάζονται περισσότερη προσπάθεια. Με ποια να ξεκινήσει; Αυτό εξαρτάται από το παιδί και το συγκεκριμένο είδος των εργασιών. Ξεκινώντας με τις πιο εύκολες και περνώντας στις πιο δύσκολες, το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση. Από την άλλη, ολοκληρώνοντας πρώτα τις δύσκολες εργασίες το παιδί έχει ένα αίσθημα ανακούφισης. Δοκιμάστε και τις δύο προσεγγίσεις για να δείτε ποια λειτουργεί καλύτερα.

Κάντε διαλείμματα.

  Να έχετε ένα ρολόι για να καθορίζετε τις χρονικές περιόδους της μελέτης. Αν το παιδί σας έχει δυσκολία να συγκεντρώνεται στη μελέτη αρκετή ώρα, ώστε να την ολοκληρώνει χωρίς να σηκώνεται από την καρέκλα, χρησιμοποιήστε ένα ρολόι για να συμφωνήσετε για τις περιόδους της μελέτης και του διαλείμματος.Η αυτοσυγκέντρωση μειώνεται μετά από 1 ώρα, οπότε κάντε διάλειμμα 5 λεπτών ώστε να αναζωογονηθεί ο εγκέφαλος Την ώρα του διαλείμματος, καλό είναι να κάνει κάτι που θα ενισχύσει τη μελέτη που θα ακολουθήσει, π.χ. λίγη κίνηση ή περπάτημα που βοηθάει την εισροή οξυγόνου στον εγκέφαλο ή ατένισμα της θέας από το παράθυρό, που χαλαρώνει πραγματικά όλες τις αισθήσεις.

Κάντε καίριες ερωτήσεις.

  Όταν το παιδί φτάσει σε αδιέξοδο, κάντε ερωτήσεις που το οδηγούν στην απάντηση. Αντί να δίνετε την απάντηση στο παιδί όταν έχει «κολλήσει», κάντε του ερωτήσεις του τύπου: “που; Πως; Γιατί; πόσο;” που θα το βοηθήσουν να σκεφτεί πώς θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα μόνο του.

Να είστε πρότυπο.

  Χρησιμοποιήστε την ώρα της μελέτης του παιδιού σας για να κάνετε τις δικές σας δουλειές. Όταν το παιδί σας κάθεται να κάνει τη μελέτη του, συνοδεύστε το φροντίζοντας για τη δική σας «μελέτη» την ίδια ώρα. Επιλέξτε δουλειές που μπορείτε να τις διακόπτετε, αν το παιδί σας χρειαστεί βοήθεια και δώστε το καλό παράδειγμα δουλεύοντας χωρίς να βλέπετε τηλεόραση.

Να είστε θετικοί.

  Αφήστε τη δική σας θετική στάση για τη μάθηση να επηρεάσει τη στάση του παιδιού σας. Αποδεσμευτείτε από τις ευθύνες Αποφύγετε να σώσετε το παιδί σας από επείγουσες εργασίες. Όλα τα παιδιά, κάποια στιγμή, ξεχνούν τη μελέτη τους ή την καθυστερούν έως ότου επέλθει η κρίση. Όταν αυτό συμβεί, αποφύγετε να παρέμβετε για να διορθώσετε τα πράγματα.

 Να είστε σύμβουλοι.

  Να είστε διαθέσιμοι για βοήθεια ως σύμβουλοι. Η μελέτη του παιδιού σας είναι δική του υπόθεση. Ενημερώστε το ότι είστε πρόθυμοι να βοηθήσετε, περιοριζόμενοι όμως στο ρόλο του συμβούλου. Ο ρόλος σας ως συμβούλου μελέτης: Βοηθήστε το παιδί να κατανοήσει την εργασία, δουλέψτε μαζί σε ένα παράδειγμα προβλήματος, συζητήστε ιδέες, ελέγξτε τις ολοκληρωμένες εργασίες, βοηθήστε με επισήμανση τυπογραφικών λαθών.

Μη διορθώνετε γραπτά.

  Είναι αρκετά συχνό φαινόμενο, οι γονείς να διορθώνουν τα γραπτά των παιδιών τους, να σκίζουν σελίδες, να ζητούν από τα παιδιά να σβήνουν τα γράμματα που δεν είναι καλοφτιαγμένα. Οι ειδικοί τονίζουν ότι η «δουλειά» του γονιού είναι να ενθαρρύνει τα παιδιά να μπουν στον κόσμο της γνώσης και της μελέτης και να μείνουν με την αίσθηση ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Η διαρκής διόρθωση και επισήμανση των λαθών δημιουργεί στους μαθητές την αίσθηση της ανεπάρκειας, γι' αυτό προτείνεται στους γονείς να τους προτρέπουν να ελέγχουν μια άσκηση, να την ξανακοιτούν και να προσπαθούν ξανά.

Επιβραβεύστε την πρόοδο.

  Δώστε στο παιδί μικρές αμοιβές όταν φτάνει τους στόχους του. Η παροχή περιστασιακών αμοιβών για την ικανοποίηση των στόχων της μελέτης μπορεί να αποτελέσει σημαντική κινητήρια δύναμη. Όταν το παιδί σας αντιμετωπίζει μια ιδιαίτερα δύσκολη εργασία, η παροχή ενός κινήτρου (όπως το ότι θα επιλέξει την επόμενη ταινία που θα νοικιάσετε για το βίντεο) μπορεί να είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται για να προχωρήσει.  

Μετατρέψτε το παιδί σε δάσκαλο.

  Το να ενθαρρύνετε το παιδί σας να σας διδάξει του δίνει αυτοπεποίθηση. Είναι αλήθεια ότι το να διδάσκεις άλλους αποκαλύπτει πόσα πραγματικά ξέρεις. Δώστε στο παιδί σας μια «ανώτερη θέση», αφήνοντάς το να σας δείξει πώς θα ολοκληρώσει τις εργασίες του. Κάντε πολλές ερωτήσεις όπως «πώς», «γιατί», «πότε» και «ποιος».

Διατηρήστε το ενδιαφέρον.

  Συνδέστε τη μελέτη με τα ενδιαφέροντα του παιδιού σας, όπου αυτό είναι δυνατό. Για παράδειγμα, αν η εργασία στη Γλώσσα απαιτεί από το παιδί να γράψει πέντε σύνθετες προτάσεις, προτείνετέ του να γράψει για την αγαπημένη του ασχολία, για ένα πρόσφατο οικογενειακό ταξίδι ή για το κατοικίδιο ζώο.

Αλλάξτε το σκηνικό.

  Μετατρέψτε την ώρα της μελέτης σε μια ειδική περίσταση, μεταφέροντας το χώρο της μελέτης σε ένα διαφορετικό μέρος. Στήστε ένα χώρο μελέτης κάτω από μια τέντα στην πίσω αυλή ή στο σαλόνι. Απλά βεβαιωθείτε ότι έχετε μαζί σας όλα τα απαραίτητα υλικά για τη μελέτη, ώστε όλα όσα χρειάζεται το παιδί σας να είναι κοντά.

Να είστε βοηθοί και όχι δάσκαλοι!

  Η μελέτη είναι υποχρέωση των παιδιών σας και ότι δική σας υποχρέωση είναι να φροντίσετε να γίνεται σε ένα όμορφο και θετικό περιβάλλον. Μην είστε πάνω από τα παιδιά, αλλά δίπλα τους σαν σύμβουλοι, όποτε και αν χρειαστεί. Μην τα μαθαίνετε να διαβάζουν με σας μαζί, αφήστε τα να σκεφτούν, να οργανωθούν και να ζητήσουν βοήθεια όποτε το χρειαστούν.

Ποια στάση πρέπει να τηρούμε αν το παιδί τελικά δεν έχει μελετήσει;

  Συχνά παρουσιάζετε το φαινόμενο να ανακαλύπτουν οι γονείς ένα ξεχασμένο ή κρυμμένο φυλλάδιο μέσα στην τσάντα του παιδιού ή άλλοτε σημειωμένες εργασίες που ποτέ δεν έγιναν από το μαθητή. Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση;

1. Προσπαθούμε να φέρουμε το παιδί αντιμέτωπο με αυτά που θα πρέπει να παρουσιάσει στο σχολείο την επόμενη μέρα και να του δώσουμε μια τελευταία ώθηση για να ασχοληθεί.

2. Ζητάμε από το παιδί να μας πει εάν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που το δυσκολεύει σε κάθε μάθημα και αναλόγως το βοηθάμε να ξεπεράσει τα εμπόδια και το ενθαρρύνουμε να ξαναπροσπαθήσει.

3. Εάν το παιδί δεν ανταποκρίνεται θετικά και δεν έχει τη διάθεση να ασχοληθεί με τη μελέτη του υπάρχουν δυο βασικές επιλογές: α) κάθεστε δίπλα στο παιδί και το βάζετε να γράψει, να σας πει το μάθημα μέχρι να το μάθει β) εξηγείτε στο παιδί ότι είναι δική του η ευθύνη να μελετά και το αφήνετε να αναλάβει μόνο του το κόστος και τις συνέπειες.

   Στην περίπτωση που επιλέξετε την πρώτη λύση, το πιθανότερο είναι ότι θα πετύχετε το τελικό αποτέλεσμα και το παιδί θα πάει διαβασμένο στο σχολείο. Αλλά έτσι έχετε χάσει το στόχο της αυτονομίας του παιδιού και παγιώνετε τη συνθήκη «διαβάζω το παιδί» που διαφέρει κατά πολύ ποιοτικά από τη συνθήκη «υποστηρίζω το παιδί στη μελέτη του».

   Αν επιλέξετε τη δεύτερη επιλογή, δηλαδή δεν καθήσατε δίπλα στο παιδί για να μελετήσετε παρέα τότε προφανώς του υπενθυμίσατε τις συνέπειες που θα έχει η τυχόν αδιάφορη στάση του στην εικόνα που θα παρουσιάσει στο σχολείο. Στη συνέχεια αν εκείνο δεν ασχολήθηκε επαρκώς ή και καθόλου, του εξηγήσατε ότι θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και το κόστος της στάσης του και τελικά αφού ενημερώσατε σχετικά τον αρμόδιο εκπαιδευτικό, το αφήσατε να έρθει μόνο του αντιμέτωπο με τις συνέπειες του ως μαθητή.

Δώστε χρόνο για παιχνίδι.

  Η ανάγκη των παιδιών της πρώτης σχολικής ηλικίας για παιχνίδι είναι κυρίαρχη και δεν πρέπει να παραγκωνίζεται προς χάρη της μελέτης. «Το παιχνίδι είναι τόσο σημαντικό όσο και η τροφή και η ασφάλεια της οικογένειας». Οι μαθητές δημοτικού χαρακτηρίζονται ως οι πιο σκληρά εργαζόμενοι ανθρώποι που υπάρχουν, καθώς τις ώρες εκτός σχολείου κατακλύζονται από δραστηριότητες που σχετίζονται με την εκμάθηση ξένων γλωσσών, τον αθλητισμό και την τέχνη. Ειδικά για τις ξένες γλώσσες, επισημαίνεται ότι η εκμάθησή τους προτού ολοκληρωθεί η εκμάθηση της μητρικής γλώσσας δεν βοηθά τα παιδιά, εκτός αν γίνεται μόνο σε προφορικό επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση, συνιστά να δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά να διαχειρίζονται το χρόνο τους ώστε να επιλέγουν τις δραστηριότητες που τους αρέσουν ή να εγκαταλείπουν εκείνες που δεν τους αρέσουν.

Η αγαθή προαίρεση.

Τι είναι η αγαθή προαίρεση; 

Γιατί κάποιος έχει καλή και κάποιος κακή προαίρεση; 

   Προαίρεση θα πει, πρόθεση για κάτι. Θα πει, επιλέγω ελεύθερα, χωρίς καταναγκασμό, χωρίς καθοδήγηση, είναι αυτό που ο Ιερός Χρυσόστομος το ονομάζει «γνώμη». Η γνώμη αναφέρει, «αιτία γίνεται πάντων των αγαθών». Είναι δε τόσο μεγάλη η αξία της, κατά τον ίδιο, ώστε «Μάρτυρα, ουχί θάνατος ποιεί μόνον, αλλά και πρόθεσις», δηλαδή αυτός που έχει αγαθή πρόθεση και η αγάπη του στον Θεό ξεπερνάει κάθε όριο ώστε και την ζωή του να δώσει για Αυτόν, τότε είναι μάρτυρας εκ προθέσεως. 

   Δηλαδή σε ότι κάνουμε έχουμε την διάθεση (προαίρεση) αλλά αυτό που τελικά θα επιλέξουμε (γνώμη=απόφαση) θα είναι αυτό που θα διαχωρίσει και το αν η προαίρεση μας είναι καλή ή κακή.

   Η αγαθή προαίρεση είναι φωλιασμένη στην καρδιά μας και είναι καρπός και του προσωπικού μας αγώνα, αφού: Παλεύοντας με τις αδυναμίες και τα πάθη μας, έχοντας ταπείνωση και εμπιστοσύνη στον Θεό, συνεργεί και η Θεία Χάρη και η αγαθή προαίρεση αποκτά φυσικότητα. Μην ξεχνάμε ότι όλα τα καλά τα δίνει στον άνθρωπο η Θεία Χάρη. 
(π. Πορφύριος)

  Λένε μερικοί θέλω να δω ένα θαύμα για να πιστέψω, θέλω να δω κάποιο υπερφυσικό γεγονός. Κι όμως η Γραφή αποκαλύπτει ότι αν δεν υπάρχει η αγαθή συνείδηση, αν δεν υπάρχει η καλή διάθεση, τίποτα δεν ωφελεί· ούτε και το θαύμα. 

  Τρανό παράδειγμα ήταν κάποιοι ραβίνοι, νομοδιδάσκαλοι και οι ιερείς της εποχής του Χριστού. Οι Φαρισαίοι τόσο καιρό βλέπανε και ακούγανε το Χριστό να κηρύττει, να θαυματουργεί, να θεραπεύει, κι όμως δεν τον πλησίαζαν. Οι δύο τυφλοί αν και δεν τον είδαν καθόλου, μόνο από τις φήμες που άκουγαν τον ήξεραν, πίστευσαν σ’ αυτόν και τον φώναξαν υιέ Δαυΐδ και θεραπεύθηκαν. Ο κωφάλαλος δεν άκουγε τίποτα. Κι όμως με όσα έβλεπε πίστεψε και θεραπεύθηκε.

  Και οι Φαρισαίοι αντί να μετανοήσουν, αντί να καταλάβουν την πώρωση και την κακία που τους κατείχε δαγκώνονται περισσότερο και λένε ότι «εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια». Τα θαύματα, που για τους άλλους ήταν αιτία σωματικής θεραπείας και σωτηρίας ψυχικής, γι’ αυτούς υπήρξαν αιτία να συκοφαντήσουν τον Χριστό και να βλασφημήσουν το Πνεύμα το Άγιο. Δηλαδή να πέσουν στη χειρότερη αμαρτία, που μπορεί να πέσει ο άνθρωπος. Το ν’ αρνηθούν τη θεία φύση του Χριστού και να τον θεωρήσουν ενεργούμενο του σατανά.

Παίζει ρόλο το περιβάλλον μας;

  Ένας ακόμα βασικός παράγοντας της καλλιέργειας της προαιρέσεως είναι και το περιβάλλον που μεγαλώνουμε και ζούμε. Ίσως και να παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, δίνουν τεράστια σημασία στην χριστιανική διαπαιδαγώγηση των παιδιών από τους γονείς κυρίως με το παράδειγμα τους και με την προσευχή τους.

  Παιδί που μικρό μπήκε κάτω από πετραχήλι έστω και μια φορά, είναι ευεργετημένο παρά μα πάρα πολύ. Όπως και να γυρίσουν τα πράγματα στην ζωή του όσο κι αν απομακρυνθεί από το θείο θέλημα η επιστροφή του είναι πολύ πιο εύκολη.